BIBIE IN LINIE

Cjapitul 18

la SAPIENCE e i siei conseis

Preambul

18 1 Chel ch’a sta par so cont al fâs ce che j smeche;

di ce ch’a pènsin chei altris nol bassile.

2 Il matucel no j ten a vê la sience,

però al ûl fâsi viodi inteligjent.

3 Cuanche e rive la tristerie e rive ancje la sblefade

e cul disonôr la vergogne.

4 Lis peraulis dal om a son aghis fondis,

riu ch’al va fûr, risultive di sapience.

5 Dâj cuarde al trist nol è ben,

magari dant jù al just in tal judissi.

6 I lavris dal stupit a puàrtin a la barufe

e la sô bocje j fâs vê lis pachis.

7 La bocje dal basoâl e je la sô ruvine,

e siei lavris a son un laç pe sô vite.

8 Lis cjàcaris dal caluniadôr a son tanche bocons golôs,

ch’a van jù fin dapît des vissaris.

9 Chel ch’al è poltron in te sô vore

al è fradi di un ch’al ûl strassâle.

10 Une fuartece e je il non dal Signôr;

li di lui il just al va a parâsi e al è sigûr.

11 La furtune dal siôr e je la sô fuartece;

une murae alte, usance lui.

12 Prin de sô ruvine il cûr dal om si alce,

prime de glorie e je l’umiliazion.

13 Chel ch’al rispuint prime di scoltâ

si fâs viodi stupit e al è sblefât.

14 Il spirt dal om al ten sù la sô pocje tignince;

un spirt avilît cui lu tirarajal sù?

15 Un cûr inteligjent al cuiste cognossince

e l’orele dai savis e cîr di savê di plui.

16 L’om ch’al fâs regâi al cjate vierte ogni puarte

e al rive a lâ denant dai granc’.

17 Tune barufe si dàj reson al prin ch’al fevele,

ma al capite il so aversari e j dà jù.

18 La bruscjete e cjonce ogni cavîl

e a decît fra i granc’.

19 Un fradi judât dal fradi al è tanche une fuartece;

i amîs a son tanche i clostris di un cjscjel.

20 Cu la vore de bocje si sacie il stomi dal om;

cul prodot dai siei lavris lui si pas.

21 Muart e vite a dipèndin de lenghe;

chel ch’al sa doprâle al gjoldarà i siei benefissis.

22 Chel ch’al à cjatade une femine al à cjatât un tesaur;

al à vude un gracie dal Signôr.

23 Il puar al fevele domandant,

il siôr invessit al rispuint cun rogance.

24 And’è amîs ch’a pàrin in ruvine,

ma al è ancje l’amî plui cjâr di un fradi.

Notis:

  • 18,4 - Ce che un al dîs al è dome il spieli di ce che al pense. Ancje Crist al à batût che la vere realtât dal om e je tal profont dal so cûr (Mc 7,17-23).
  • 18,17 - No si à di dâj reson al prin ch’al vierç la bocje, ma si à di sintî dutis lis cjampanis.
  • 18,21 - De lenghe e dipent tant la vite che la muart. Par chel al è impuartant imparâ a doprâle ben.
  • 18,23 - No je une raritât dal mont ebraic o dome di une volte. Magari!
Cjapitui: