BIBIE IN LINIE

Cjapitul 5

Preambul

La justificazion vivude

5 1 Sicheduncje, justificâts pe fede, o sin in pâs cun Diu midiant dal nestri Signôr Gjesù Crist. 2 Midiant di lui o vin vude ancje la jentrade, pe fede, in cheste gracie che si cjatìn e si vantìn te sperance de glorie di Diu. 3 No dome, ma si vantìn parfin des tribulazions, savint che la tribulazion e fâs nassi la pazience, 4 la pazience une virtût provade, la virtût provade la sperance. 5 E la sperance no lasse malapaiâts, pal fat che l’amôr di Diu al è stât strucjât tai nestris cûrs in fuarce dal Spirtu Sant che nus è stât dât.

6 Di fat, cuant che nô o jerin inmò pecjadôrs, Crist, tal timp distinât, al è muart pai triscj. 7 E je intrigade cjatâ fûr un ch’al sedi disponût a murî par un just; salacor un al varès la fuarce di murî par un galantom. 8 Ma Diu nus dà la prove dal so amôr par nô propit tal fat che, cuant che nô o jerin ancjemò pecjadôrs, Crist al è muart par nô. 9 Tant plui cumò duncje, justificâts midiant dal so sanc, o sarìn salvâts dal svindic in gracie di lui. 10 Di fat se, cuant che o jerin nemîs, o sin stâts metûts in buinis cun Diu in gracie de muart di so Fi, tant plui cumò, ch’o sin tornâts in buinis, o sarìn salvâts midiant de sô vite. 11 E no dome chest, ma si vantìn ancje in Diu midiant dal Signôr nestri Gjesù Crist, che in gracie di lui o sin stâts riconciliâts.

Adam e Crist inte storie umane

12 Pa la cuâl, come che midiant di un om sôl il pecjât al è jentrât tal mont e cul pecjât la muart, cussì ancje la muart e je rivade a ducj i oms, parcè che ducj a àn pecjât. 13 Di fat fintremai a la leç il pecjât al jere tal mont, ma un pecjât nol ven metût in cont se no je la leç. 14 Epûr la muart e à fat di parone espotiche, di Adam fint a Mosè, ancje sun chei che no vevin pecjât, par chê lôr colegance cu la trasgression di Adam, ch’al è figure di chel ch’al veve di vignî.

15 Ma il don de gracie nol è compagn dal fal. Di fat se pal fal di un sôl a son muarts in tancj, cetant miei il boncûr di Diu e il regâl dal boncûr di un om sôl, Gjesù Crist, si è stranfât sui tancj. 16 E nol è nancje sucedût pal don de gracie come pal pecjât di un sôl: di fat il judizi ch’al partìs di un sôl al va a finîle te condane; invezit il regâl de gracie al partìs di un disordin di pecjâts par lâ a finîle te justificazion. 17 Se duncje pal fal di un sôl la muart e à regnât par colpe di chel sôl, cetant miei chei ch’a cjapin la bondance dal boncûr e il don de justizie a regnaran te vite midiant dal sôl Gjesù Crist.

18 Sicheduncje, come midiant de colpe di un sôl la condane si è slargjade sun ducj i oms, cussì ancje pe justizie di un sôl si slargje sun ducj i oms la justificazion ch’e fâs vivi. 19 Di fat come pe disubidience di un om sôl i tancj a son stâts metûts tal grum dai pecjadôrs, cussì midiant de ubidience di un sôl i tancj a saran metûts tal grum dai juscj.

20 La leç e je rivade par che si moltiplicàs la trasgression dal pecjât; ma là che si è moltiplicât il pecjât, la gracie e je lade adiriture parsore, 21 di mût che, come che te muart al à regnât il pecjât, cussì e regni ancje la gracie midiant de justificazion pe vite eterne, in virtût di Gjesù Crist nestri Signôr.

Notis:

  • 5,1 - Crist nus à metûts in pâs cun Diu e nus à dade la sperance di cjatâsi cun lui in cîl; une robe tant grande che nus fâs gjoldi ancje tes tribulazions di chest mont.
  • 5,12 - Ancje se il test al è un tic ingredeât come implant, il pinsîr al è clâr. Come che un om, Adam, nus à puartade la ruvine, cussì un altri om, ch’al è plui di om, al podarà salvânus. No vin di dismenteâ che Pauli al à denant dai vôi la conte di Gjen 3, che nissun dai distinataris de letare no le meteve in forsit o in cuistion.
  • 5,14 - Pauli nol à chê di sclarî il fat ch’al esist il pecjât di fonde o origjnâl, ma che Crist al salve ducj i oms. S’al è sigûr che ducj i oms a son pecjadôrs par vie di Adam che i à spalancadis lis puartis al pecjât, parcè mo no crodi che si salvin ducj par vie di Crist?
  • 5,21 - Adam al è il prin dal ream dal pecjât; Crist al è il prin dal ream de justizie. Un al puarte tal mont la muart; chel altri al puarte la vite.
Cjapitui: