la SAPIENCE e i siei conseis
Preambul
13 1 Un fi savi al ame la regule,
cu la cuâl che un manel nol ûl jessi cridât.
2 Di ce ch’e bute la bocje, l’om al mangje ce ch’al è bon,
ma la panse dai trisc’ si pas di violence.
3 Chel ch’al vuarde la sô bocje al pare la sô vite,
ma chel che le vierç masse al va viers la ruvine.
4 Il pegri al brame cence rivâ a vê nuje,
la panse dai ingegnôs invessit e ven passude.
5 Il just al à in asse une peraule false,
il trist invessit al disonore e al slengone.
6 La justissie e ten cont ce ch’al è just,
il pecjât invessit al pare in fruç il pecjadôr.
7 And’è che si fàsin viodi siôrs ancje se no àn nuje,
e and’è ch’e àn tant ancje s’a semèin puars.
8 Par sfrancjâ la vite l’om al à la ricjece,
il puar però nol sint il pericul.
9 La lûs dai jusc’ e lûs vivarose,
il lampion dai trisc’ invessit al va murint.
10 Te supierbie e je dome barufe,
cun chel ch’al domande consei invessit e je savietât.
11 Ingrumade a la svelte, e cale la ricjece,
chel ch’al ingrume plan planchin invessit al devente siôr.
12 Sperance rimandade j fâs mâl al cûr,
ma arbul di vite e je une brame saceade.
13 Chel ch’al sbelee la peraule si ruvine,
chel ch’al ten di voli il precet invessit al sta in pâs.
14 L’insegnament dal savi al è risultive di vite,
par podê sfuî ai laçs de muart.
15 Un bon sintiment ti fâs preseâ,
ma la strade dai trisc’ e je grivie.
16 Ogni om di sintiment al agjs mostrant il so savê,
il basoâl invessit al mostre la sô matetât.
17 Un trist mes al puarte disgraciis
un mes fedêl invessit al puarte salût.
18 Miserie e vergogne se un al bute di bande la regule,
invessit chel ch’al ten cont de cridade lu làudin.
19 Une brame saceade e je un gust pa l’anime,
i stupits invessit a àn riviel a slontanâsi dal mâl.
20 Chel ch’al pratiche i savis al devente savi,
chel ch’al pratiche i maucs invessit si ruvine.
21 La disgracie ur sta sot ai pecjadôrs,
cu la cuâl che il ben al premie i jusc’.
22 Il bon ur lasse la ereditât ai nevôts,
la ricjece dal pecjadôr invessit e je tesaur dai jusc’.
23 Un mangjâ bondant a son i cjamps dai puars,
ma and’è ch’a muerin parcè che no àn sest.
24 Chel ch’al sparagne il baston al odee so fi,
ma chel che j ûl ben j sta dongje cu la corezion.
25 Il just al mangje fin ch’al è passût,
la panse dai trisc’ invessit e reste vueide.