BIBIE IN LINIE

Cjapitul 5

CLAMADE DI GJEREMIE

SOT IL REAM DI GJOSIE

Al rive il judizi: lis resons

5 1 Lait ator pes contradis di Gjerusalem:

cjalait, par plasê, e informaitsi;

cirît pes sôs placis

s’o cjatarês cualchidun,

s’and è cui ch’al pratiche la justizie,

cui ch’al cîr la fedeltât, e jo i perdonarai.

2 Se ancje a disin: “Pe vite dal Signôr!”,

di sigûr a zurin il fals.

3 Il Signôr, i tiei vôi no sono forsit pe fedeltât?

Tu ju âs pestâts, ma no si avilissin gran,

tu ju âs fruçâts, e no àn volût savênt de corezion.

A àn induride la lôr muse plui che no il clap,

no vuelin savênt di tornâ dongje.

4 Ma jo o pensavi: “Sigûr che lôr a son puars, a son stupits,

parcè che no cognossin la strade dal Signôr,

il judizi dal lôr Diu!

5 O larai dai grancj e ur fevelarai;

sigûr che chei a cognossin la strade dal Signôr,

il judizi dal lôr Diu!”.

Ma ancje lôr, dal prin al ultin, a àn crevât il jôf,

a àn spacadis lis peandis.

6 Par chel ju fruce il leon dal bosc,

il lôf de pustote ju fische,

la pantere ur fâs la vuaite a lis lôr citâts:

ducj chei ch’a saltin fûr a son parâts a tocs,

parcè che i siei pecjâts a son tancj,

lis sôs ribelions a son cressudis”.

7 “Parcè mo varessio di perdonâti?

I tiei fîs mi àn bandonât,

a àn zurât sun dius che no valin nuie.

Jo ju ài passûts e lôr mi àn tradît

e si fasin tais te cjase de pelande.

8 A son cjavai di monte passûts e morbits,

ognidun i bramìs a la femine dal so amì.

9 Par chestis robis no varès di cjastiâ?

– Sentence dal Signôr! –

e di un popul di chê raze li

no varès di svindicâmi?

10 Lait sù pes sôs spaleris e fiscait,

ma no dal dut,

i siei cjâfs,

parcè che no son plui dal Signôr!

11 Propit! Cuintri di me a àn agjît cun tristerie

la cjase di Israel e la cjase di Gjude”.

– Sentence dal Signôr! –

12 A àn rineât il Signôr,

a àn dit: “Nol è!

No plombarà cuintri di nô la disgracie,

e no viodarìn ni fan ni spade!

13 I profetis, po, a son tant che l’aiar

e Chel ch’al fevele nol è dentri di lôr”.

Ur capite propit cussì.

14 Pa la cuâl il Signôr, Diu des schiriis, al dîs cussì:

“Za ch’o vês fat un discors dal gjenar,

ve chi ch’o soi: o fasarai deventâ lis mês peraulis

come fûc inte tô bocje;

tu ingrumarâs il popul come lens, e ju glotarà.

15 Ve chi ch’o soi: o fasarai vignî cuintri di vualtris

une gjernazie di lontan, cjase di Israel,

sentence dal Signôr!

une gjernazie grande,

une gjernazie antighe,

une gjernazie che no tu sâs la sô lenghe

e no tu capissis ce ch’a disin.

16 Il boç des sôs frecis al è tant che un tombâl spalancât;

a son ducj oms di valôr.

17 E glotarà il to forment e il to pan,

e glotarà i tiei fîs e lis tôs fiis,

e glotarà il to trop e lis tôs mandriis,

e glotarà il to vignâl e i tiei fiârs,

e sdrumarà lis tôs citâts rinfuarçadis,

che tu ti fidis tant, cu la spade.

18 Instès, però, ancje in chei dîs sentence dal Signôr

no us fruçarai fin dapît”.

19 Ma al sucedarà che se a disaran: “Parcè mo il Signôr nestri Diu nus àial fatis dutis chestis robis?”, alore tu ur disarâs: “Stant che mi vês butât di bande e o vês servît inte vuestre tiere dius forescj, par chel o servissarês i forescj tune tiere no vuestre”.

20 Contait chest a la cjase di Jacop,

fasêtjal sintî a Gjude. Disêt:

21 “Scoltait chest, par plasê,

popul cence sintiment e cence cûr;

o vês vôi ma no viodês,

o vês orelis ma no sintîs.

22 No varês propit teme di me? sentence dal Signôr!

e no trimarês denant di me

ch’o ài metût il savalon di confin pal mâr

une palade eterne che nol pò scjavaçâ?

I mârs si remenin ma no rivin a vinci,

lis lôr ondis a fasin sunsûr ma no le scjavacin”.

23 Chest popul però al à un cûr

cjaviestri e che no si rint:

si son voltâts e a son lâts vie.

24 No àn nancje dit intal lôr cûr:

“Cirìn di vê timôr dal Signôr nestri Diu,

ch’al mande la ploe

tant in sierade che inte vierte, cuant che al covente,

che nus ten cont des setemanis

distinadis pal racolt”.

25 Lis vuestris tristeriis a àn savoltadis chestis robis

e i vuestris pecjâts a àn slontanade di vualtris la contentece.

26 Propit! Framieç dal gno popul, and è di triscj;

a spiin di scuindon come i oseladôrs;

a tindin palissis,

a cjapin oms.

27 Tant che une scjaipule plene di ucei

a son lis lôr cjasis, fodradis di imbroi:

par chel si slargjin simpri di plui e a deventin plui siôrs.

28 Si ingrassin, a deventin lustris;

a passin, intal mâl, ogni misure.

La justizie no le difìndin,

la cause dal vuarfin,

e ur va ben instès;

no fasin sentence pai puars.

29 No varaio di cjastiâ mo chestis robis?

Sentence dal Signôr!

Cuintri di une gjernazie di cheste fate

no varaio di svindicâmi?

30 Une robe vergognose e ch’e fâs riviel

e capitarà inte tiere!

31 I profetis a profetin cu la bausie,

i predis a insegnin ce che ur smeche a lôr.

E cun dut a chel il gno popul al à gust ch’e sedi cussì.

Ma ce fasarêso cuant che e rivarà la sô fin?

Notis:

  • 5,1 - L’invît dal Signôr al riclame la cuistion fra Abram e l’agnul prin de distruzion de Pentapoli (Gjen 18,20-33). Il Signôr e il profete a cirin justizie e fedeltât e no ’nt cjatin ni tal popul ni tai sorestants.
  • 5,5 - Se il popul al pò vê cualchi scuse, i sorestants, ch’a àn in man la leç, a àn colpe dopleade parcè che no la àn praticade e no àn judade la int a praticâle.
  • 5,11 - Tant Israel che Gjude a àn rot il pat: il ream dal nord al è lât in fruç dal 721 e chel di Gjude nol à capide la lezion.
  • 5,13 - Se nol esist Diu, no àn plui nissun valôr nancje i profetis e lis lôr peraulis a son rût aiar.
  • 5,15 - Di gjernazie antighe: a son i popui mesopotamics cun in teste Babilonie, innomenade pe sô civiltât vielonone.
  • 5,18-19 - Chest toc in prose, ch’al cjonce, al semee zontât dopo.
  • 5,22 - Il timôr dal Signôr al è un dai temis di fonde de teologjie dal VT. Al è il “principi de sapience” (Sal 111,10).
Cjapitui: